பிறந்த மகிழ்வில் இரவு முழுதும்
உருண்டு திரண்டு
புல்நுனிக்குள்
பதுங்குகிறாய்
பனித்துளியே..
விடிந்ததும்
உன்னை
விரட்டி துரத்த
கிரண சாட்டையோடு
உஷ்ணமாய்
வருவான்
அந்த சூரியன்.
அதுவரை
உன் ஆயுளின்
அந்திமத்துக்காய்
உனக்கென
நான் இசைப்பேன்
ஒரு கானம்.
கேட்டு தலை ஆட்டி
நீயும்
துடைத்தெடு
என் கண்ணீர் முத்துக்களை.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக